หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของคนเรา ที่มีความสุชได้ อันดับแรกเราต้องสร้างพื้นฐาน ของการมี สุ ข ภ า พ ที่ดีไว้ก่อนอาจเรียกได้ว่า เมื่อ สุ ข ภ า พ ร่ า งกายของเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้เรามองโลกในแง่ดี
การที่ สุ ข ภ า พ แข็งแรง จะทำให้เรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่เราอยากทำค่ะเราต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง อยู่คนเดียวใหเ้มีความสุข เพราะหากวันใดวันหนึ่งที่คนข้างไม่ได้ใส่ใจ คุณเหมือนเดิม ไม่ได้อยากที่จะเดินร่วมทางกับคุณ
ไม่ต้องเสียใจไปเพราะต่างฝ่ายต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกันไม่มีใครที่จะสามารถเดินเคียงข้างคุณ ไปสุดปลายทาง อย่ าให้คนนึงกลายเป็นทั้งหมดของชีวิตคุณความซาบซึ้ง
ที่มีทดแทนความผูกพันไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้าคนเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของเราจะ เ จ็ บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคนล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเอง อย่ าไปคาดหวังว่าใคร เขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด
ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกยิ้มบ่อย และทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุขการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในสังคมนั้น เราอาจจะมีบ้างที่ต้องกระทบกระทั่งกับผู้อื่นอยู่บ้างนับว่าเป็นเรื่องปกติ แต่เราจะต้องรู้จักดูใจตัวเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน
นั้นนำมาพร้อมความโกรธ เ ก ลี ย ด กัน ใครอื่นอาจจะไม่พอใจเรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้แต่เราจงระงับสติเตือนใจตัวเอง อย่ าโกรธ ด่าว่าใครก็พอ อย่ าเลือกคบคนเพียงหน้าตาคนหน้าตาดี
ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีเหมือนรูปร่ า งหน้าตา คนสมัยนี้ชอบมองกันภายนอก เราต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไรไม่มีอะไรเหมือนเดิม จงเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ และโลกของเรา ทุกสิ่งทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเวลา
ทุกนาที ตามกาลเวลา อย่ าเอาวิธีการเก่า มาแก้ไขปัญหาใหม่แน่นอนคนสองคนรักกันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่ าเอาแต่ร้องไห้อย่ าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเรา จะต้องเดินต่อไป ข้างหน้าด้วยตัวของเราเองกำแน่นมากเท่าใดก็สูญเสียมาก
ลองให้คุณนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะร่วงออกจากมือมาก เช่นเดียวกับคนที่เรากำแน่นเท่าไหร่นั้นเขาก็จะพย าย ามที่จะออกจากเราไป เพราะความอึดใจจงถนอมน้ำใจต่อกันจะดีกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวังอย ากร้องไห้ ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันข้างหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุดค่ะ สู้ไปพร้อมกัน
สุดท้ายนี้คนที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุกข์จะสุข เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็คงไม่ใช่ใครเลยพ่อแม่ของเรานั้นเองค่ะ พ่อและแม่คือคนที่หวังดีต่อคุณมากที่สุดอย่ านึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะ ตอนที่ไม่มีเงิน ในสายตาของพ่อแม่ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา หากจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนนึกถึงพวกท่านให้ดีเสียก่อนที่จะลงมือทำลงไป เพราะคนที่จะเสียใจมากที่สุดนั้นก็ต้องเป็นท่านทั้งสองอย่ างแน่นอนค่ะ
ที่มา : pankanan
