
1. เวลาใครปาก้อ นหินมาใส่คุณ จงอย่าปาก้ อนหินกลับไป เก็บไว้เพื่อนำไปเป็นฐาน เวลาคุณสร้างบ้าน
2. ชีวิตของคนเรา มันเหมือนกับเส้นด้าย ที่ถูกดึงออกมาจากหลอดด้ายทีละนิดๆ
ตอนที่ดึงด้ายออกมาจากหลอดนั้น บางทีเราก็รู้สึกกระหยิ่มว่ายัง มี ด้ า ย
เหลืออยู่อีกตั้งเยอะ จึงชะล่าใจดึงด้ายออกมาใช้แบบฟุ่มเฟือย
เพื่อที่จะพบว่าแท้ที่จริงแล้ว มี ด้ า ย อยู่เพียงนิดเดียว เย็บผ้าได้นิดหน่อยก็หมด
แต่ที่เราเห็นว่ายังคง มี ด้ า ย เหลืออยู่มาก นั่นเป็นเพราะว่าแกนด้ายมันใหญ่ เลยทำให้เราชะล่าใจต่างหากล่ะ
3. ชีวิตคนเราคือบทเพลงที่แสนไพเราะ แต่ว่าอยู่ที่ใครเป็นผู้ขับร้อง และร้องอยู่กับผู้ใด
4. ความกังวลไม่มีน้ำหนัก แต่มันเปรี ยบดั่งใบไม้ที่กำลังร่วงจากต้นในย ามหน้าแล้งโดยไม่รู้ตัว
มันก็กองรวมกันอยู่ที่พื้น ฉะนั้น คิดอะไรให้จง ร ะ วั ง
5. บางครั้งที่เราทำผิ ด สาเหตุเป็นเพราะสมควรใช้เหตุผล เรากลับใช้อารมณ์ในการตัดสินแทน
6. การรอคอยและความลังเล คือ ฆ า ต ก ร ที่แล้ ง น้ำใจที่สุด
7. หากคุณหลงผิ ด ให้รู้ไว้ว่า ฟ้าให้โอกาสกลับตัวทุกเวลา นอกจากว่า คุณจะไม่ยอมกลับเองต่างหาก
8. สิ่งที่ฉันกลั วก็คือ ฉันให้ใจแก่คุณ แต่คุณกลับยื่น มี ด มาแ ท ง ฉัน (ไม่ว่าความรักหรือมิตรภาพระหว่างเพื่อนก็ดี)
9. ตอนที่เรายังมีชีวิตอยู่ เรารู้สึกว่ายังมีเวลาเหลืออีกเยอะ
แต่เราไม่รู้ว่าชีวิตของเรากำลังหมดไป พร้อมกับการฉี ก
ปฏิทินในแต่ละวัน คุณไม่รู้ว่า พบกันครั้งหนึ่ง ก็หมดไปอีกครั้งหนึ่งแล้ว
10. ชีวิตนี้น้อยนัก สักวันหนึ่งเราก็ต้องจากกัน จะจากแบบไหน สุดท้ายก็ต้องจากกันอยู่ดี
ที่มา : Rugyim